simone-ierland.reismee.nl

Week 14 Zullen we anders nog een stukje gaan lopen?

2-8 november


De week begon goed met een vrije dag op maandag. Samen met Monica ben ik naar Dundrum gelopen om wat te drinken en weer terug te lopen. Toen we weggingen was de lucht strak blauw met een regenboog. Helaas duurde het niet lang totdat er op magische wijze regen uit die lucht kwam waar opeens ook wolken te zien waren. Ik had natuurlijk weer eens geen regenjas bij me, want ja de lucht was blauw. In de middag heb ik niet zoveel gedaan, Candice was aan het opruimen en kwam daarbij vier grote paaseieren tegen die ik mocht hebben. Aan het einde van de middag kwam Marta hier om een film te kijken. Na de film heb ik nog een stukje met haar richting haar huis gelopen.

Dinsdag had ik met Rebecca afgesproken om koffie te drinken bij Mugg Ugly. Net toen ik weg wilden gaan kwam Candice aangereden met koffie voor Marshall en mij. Dit vond ik natuurlijk geen probleem, want dat scheelt mij weer koffie kopen. Daarna heb ik Adam mee naar het park genomen om een rondje te lopen en te genieten van de zon. In de middag had ik allebei de jongens nog een uurtje zodat Marsh en Candice de auto op konden halen. Na het eten heb ik weer een rondje met Marta gelopen


Woensdag en donderdag moest ik van 10-17:30 werken. Candice was nog altijd thuis omdat ze een ‘break’ nodig heeft van haar werk en er blijkbaar allemaal niet zoveel zin in heeft. Dat maakt het er voor mij niet makkelijker van aangezien de kinderen ook graag hun moeder willen zien, maar ik ze moet vermaken. Woensdag heeft Candice nog lunch gemaakt voor mij en Adam waardoor ik een bagel had met kip en nog wat andere dingen erin en wat chips ernaast wat zo uit een restaurant kon komen. ’s Avonds ben ik weer met Marta gaan lopen en zijn we naar Dundrum gegaan. Daar was alles al helemaal in kerstsfeer wat heel leuk was om te zien. Donderdag ben ik met de jongens naar Fernhill gegaan om ze lekker te laten rondrennen en de herfstkleuren te zien. ’s Avonds heb ik zelf nog een rondje met Rebecca gelopen zodat ik weer even het huis uit was.

Vrijdag heb ik met Marta en Anna koffie gedronken in Dundrum waar we weer een blauwe lucht met een zon hadden. ’s Middags moest ik werken en had Candice met een vriendin afgesproken in het park, dus kon ik mee. ’s Avonds hebben we pizza gegeten en toen vond ik het wel weer mooi geweest voor die week.


Zaterdag hadden we om 12 uur in Deer park afgesproken om koffie te drinken en op de grond te zitten. Eigenlijk had er niemand iets te vertellen, want we maken door de lockdown vrij weinig mee op het moment. We besloten om maar een stukje te gaan lopen en we kwamen via Blackrock bij Seapoint uit. Daar hebben we op de muur gezeten om te kijken naar alle idioten die denken dat 12 graden een goede temperatuur is om te gaan zwemmen in de zee. Vanaf daar ben ik Met Rebecca en Malika richting huis gelopen. Toen ik thuis kwam vertelde Marsh me dat Candice zich niet heel lekker voelde (tja vertel ons eens iets nieuws). Even later kwam ook Candice de keuken in en vroeg Marsh of ze me misschien de reden wilde vertellen dat ze zich niet zo goed voelt. Ze zei dat er een onverwachtse familie uitbreiding komt. Oftewel ze is nu 5 weken zwanger. Dit is nogal een verrassing aangezien zij niet zeker wist of ze een derde wil en Marsh twee weken geleden nog tegen mij zei dat hij absoluut geen derde kind wil, maarja dat is nu te laat.

Zondagochtend appte Marshall mij of ik ook pannenkoeken wilde, want die was hij aan het maken. Aan het begin van de middag had ik met Rebecca afgesproken bij Mugg Ugly. Vanaf daar zijn we een rondje gaan lopen door Central park wat nogal tegenviel. Het was vooral een terrein waar mensen nodig die zorg nodig hebben. Maar er was een bankje en de zon scheen, dus wij waren best heel gelukkig. Er kwam nog een oude man langslopen (hij was ergens in de 80, ik weet het niet meer precies) die een heel gesprek met ons begon en vroeg of wij in het gebouw werken. We wish, maar nee. Meneer vond het maar onzin dat hij van de zusters met een stok moest lopen waar hij ergens best gelijk in had, want hij kon prima zonder. Ondertussen zagen we nog een eekhoorntje lopen die hier in alle parken veel zitten. ’s Avonds had ik met Marta, Ilaria en Francesca afgesproken in Dundrum om te eten. We hebben een burger gehaald bij five guys en dat aan een van de picknicktafels opgegeten. Ik ben samen met Ilaria naar huis gelopen en onderweg zagen we nog een vos dichtbij het park.

Dit was het einde van mijn wandelweek. Ik heb het gepresteerd om 116 km te lopen wat gemiddeld 16,7 km per dag is. Is die lockdown toch nog ergens goed voor.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!