simone-ierland.reismee.nl

Week 19 Het leven lijkt wel weer normaal

Maandag moest ik van 9-14 Adam vermaken. Marshall en Candice waren allebei thuis, maar gingen samen winkelen waardoor ik mooi even het huis alleen had met Adam. Na een tijd gespeeld te hebben, hebben we een tijd tv gekeken en kwam de glazenwasser de ramen doen. ’s Middags ben ik met Ilaria naar Dundrum gelopen om te kijken of we een kersttrui konden vinden, maar helaas was bij de Lidl bijna alles al op. Marta kwam even later ook nog en met haar heb ik weer een stuk richting huis gelopen, zodat we ons dagelijkse rondje ook weer gemaakt hadden.


Dinsdag kon ik iets langer in bed blijven liggen en moest ik van 10-15 werken zodat ik Adam een tijdje kan vermaken en na school met Daniel zijn huiswerk kan doen. Het was mooi weer die dag, dus heb ik weer een poging gedaan om Adam mee naar buiten te nemen. Hij leek er best zin in te hebben en toen hij klaar was om op zijn step te gaan (schoenen + winterjas aan en helm op) bedacht hij opeens dat mama boven in bed lag. Ik kon het dus wel weer vergeten dat hij vrolijk met mij mee zou gaan en Candice heeft hem nog geprobeerd om te kopen met een croissantje wat we met een koffie mochten gaan halen, maar het had geen zin. Ik heb hem nog mee naar buiten gekregen, maar hij bleef maar huilen en na een minuut had hij geen zin meer om op zijn step te staan, dus begon hij terug naar huis te lopen. Missie mislukt. Ik moest hem weer binnen vermaken totdat Daniel uit school kwam, dan kunnen we mooi een half uur tv kijken en daarna is het huiswerktijd. Ik heb een Jenga spel gevonden in de kast en ik heb het geluk dat Daniel dit leuk vind, dus kunnen we dit mooi aan het einde van de huiswerktijd doen om het voor mij ook leuk te maken.


Woensdag had ik weer een dag van 10-15 waarbij Candice weer een tijd weg is geweest. Ik gebruik die tijd tegenwoordig als wat extra tv tijd, want het valt niet mee om Adam de hele tijd te moeten vermaken. Hij wil dat ik de hele tijd met hem speel of naast hem zit waardoor ik geen seconde iets alleen kan doen. Zelfs naar het toilet gaan begint een uitdaging te worden. Als ik de deur van mijn kamer open doe wanneer ik klaar ben, staat meneer al bovenaan de trap om mij te zoeken. En hoe schattig hij ook kan zijn, na tien minuten ben ik de ‘come and get me’ game wel een beetje zat. Nadat Daniel thuis kwam hebben we weer huiswerk gedaan Jenga gespeeld. Candice was weer eens moe, dus ging ze slapen en heb ik de kids wat langer vermaakt door nog even met ze te gaan verkleden. Verder was het een regenachtig dagje, dus ben ik maar thuis gebleven. ’s Avonds heb ik met Daniel nog de babygame in mijn kamer gespeeld waarbij ik hem weer om moest toveren in een meisje. Ik mag dit vooral niet aan de ouders vertellen, want ergens schaamt hij zich er toch wel een beetje voor.


Donderdag had ik een vrije dag en zijn we voor de laatste keer met de voltallige breakfast club naar Dundrum gegaan om voor het eerst in de geschiedenis onze koffie binnen te kunnen drinken. We hebben er dus weer een ontbijtdate van gemaakt en daarna zijn we in kleine groepjes nog wat gaan winkelen. Ik heb kerstcadeautjes voor de kinderen gehaald zodat ik in elk geval op de helft ben. ’s Avonds had ik met een aantal in Dundrum afgesproken die hier ook blijven tijdens de kerst zodat ik niet helemaal alleen ben. Gelukkig blijven Rebecca en Malika hier om het beter te maken, maar hoe meer mensen hier, hoe beter het is.


Vrijdag had ik een ochtend van 7:30-12:30 zodat ik ’s middags nog wat leuks kon doen. Marshall zou die dag vrij zijn, maar werd opeens gebeld of hij misschien toch kon werken. Hierdoor moest ik opeens ruim een uur langer met Adam blijven omdat Candice drie kinderen van school moest halen en het anders niet in de auto past. Om het goed te maken heeft ze me later (toen de twee andere kinderen ook naar huis waren) naar Dun Laoghaire gebracht zodat ik er op tijd was voor mijn date met Ilaria en Rebecca. We hadden bedacht dat het wel weer een goed idee zou zijn om naar Scrumdiddlys te gaan voor een ijsje. We hebben ook nog even een rondje door Dun Laoghaire gelopen, maar al snel begon het te regenen. We vonden het wel een goed idee om de bus naar Dundrum te nemen. Dit bleek in de praktijk wat tegen te vallen. Het was namelijk spitsuur, dus hebben we er ruim een uur over gedaan in plaats van een half uur. We hebben zelfs twintig minuten hetzelfde stoplicht mogen bewonderen. In Dundrum hebben we een rondje door het winkelcentrum gelopen, maar het was daar helaas vrij druk. Ik heb nog een nieuwe winterjas gekocht en daarna zijn we weer naar huis gegaan.

Zaterdag had ik met Francesca in het centrum afgesproken, want we moesten allebei nog cadeautjes hebben voor de kerst. Ik heb eerst een rondje door St. Stephens gelopen wat heel mooi in kerstsfeer gedecoreerd is. Toen Francesca er ook was zijn we ergens bij een Italiaans tentje koffie gaan drinken. Daarna hebben we nog zonder succes een rondje door het winkelcentrum gelopen en ben ik weer naar huis gegaan. Het was de bedoelding dat ik een paar uur de kinderen zou entertainen, maar die gingen net naar de buren om te spelen. Om het een soort van goed te maken zei Candice dat we wel samen een film konden kijken om zo te genieten van de rust. ’s Avonds hadden we nog een take away van de Thai, dus het was een goed begin van het weekend.

Zondag zou ik eigenlijk een paar uur werken in de ochtend, maar dit werd wat langer dan gepland. Dit kwam ergens wel goed uit, want het regende en dan is niemand gemotiveerd om wat te gaan doen. De kinderen wilde heel graag pannenkoeken, dus heb ik die maar voor het ontbijt gemaakt. In de middag heb ik het rustig aan gedaan. Ik heb Candice nog geholpen bij het maken van wraps met gehakt en wat Aziatisch achtige dingen wat heel goed gelukt was.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!